سه شنبه 21 خرداد 1392 ساعت 21:58 |
بازدید : 1380 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
خبر تکان دهنده!!!
در سال 1995،دانشمندان اولین سیاره ی بیرون منظومه ی خورشیدی (شمسی) را کشف کردند-اولین سرنخ که منظومه ی خورشیدی (شمسی) ما تنها منظومه در عالم نیست.از آن پس،بیش از بیست تای دیگر از این سیاره های "فراخورشیدی" را کشف کرده ایم.دانشمندان تخمین زده اند که تنها یکی از هر ده ستاره ی کهکشان ما می تواند سیاره هایی در اطراف خود خود داشته باشد.
اگر این موضوع حقیقت داشته باشد،کهکشان راه شیری علاوه بر سیارات منظومه ی خورشیدی (شمسی)،دارای ده میلیارد سیاره خواهد بود و شاید بعضی از این سیاره ها جایگاه زندگی هم باشند!!
سه شنبه 21 خرداد 1392 ساعت 17:42 |
بازدید : 959 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
چگونه 3/8 میلیارد سال پیش زندگی در روی زمین آغاز شد؟بنابر یک نظریه،شاید آثار اولیه ی جانداران توسط دنباله دارها به زمین منتقل شده باشد.زمین به عنوان سیاره ای جوان،مقدار زیادی آب یا مولکول های آلی که توسط موجودات زنده ساخته شده باشند،در خود نداشت.اما دنباله دارها با آن برخورد می کردند.دنباله دارها گلوله های بزرگ یخ و غبار هستند که آب و ترکیب های آلی دارند.آیا امکان دارد دنباله دارها نخستین آثار حیات را در برخورد با زمین وارد آن کرده باشند؟آیا آن ها شبیه همین کار را در دنیا های ناشناخته ی دیگر هم کرده اند؟
یک سفینه ی فضایی موسوم به "استارداست" در سفری سه میلیارد کیلومتری در پی پاسخ این پرسش است."استارداست"در دوم ژانویه ی 2004 با دنباله دار "وایلد-2" روبه رو شد.این سفینه در برخورد با دنباله ی آن،مقداری از مواد موجود در آن را برداشت و به زمین آورد.کپسول های حاوی غبار دنباله دار در ساعت 2/45 دقیقه ی صبح روز یکشنبه 15 ژانویه ی 2006 با چتر نجات بر "ایالت یوتا" در آمریکا فرود آمد.
سه شنبه 21 خرداد 1392 ساعت 12:59 |
بازدید : 961 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
آیا می توانید این معما را حل کنید؟
معما:از زمان کشف پلوتو در سال 1930 هیچ سیاره ی جدیدی در منظومه ی خورشیدی (شمسی) پیدا نشده است.با این همه،در سال های پس از تولد شما تعداد کل سیاره های شناخته شده بیش از سه برابر شده است.چطور چنین چیزی ممکن است؟
دو شنبه 20 خرداد 1392 ساعت 23:21 |
بازدید : 1195 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
برخی از جالب ترین اکتشافات هابل به قرار زیر است:
1-گرداب های گازی را شناسایی کرد که فقط وجود نیروی جاذبه ی سیاهچاله می توانست آنها را به دام اندازد.یافت شدن این محل ها دلیل دیگری برای وجود سیاهچاله بود.
2-آشکار ساختن وجود اکسیژن در اتمسفر قمر "اروپا"،یکی از قمر های مشتری
3-یافتن هلیوم بسیار قدیمی بین کهکشان ها و محاسبه ی سرعت حرکت ستارگان و کهکشان ها.یافتن شواهدی برای نظریه ی مهبانگ (انفجار بزرگ) که می گوید در حدود 12 تا 14 میلیار سال پیش فوران عظیمی از انرژی در طول یک انفجار آزاد شد.این نظریه همچنین بیان می کند که عالم در حال انبساط است و کهکشان ها مداوم از هم دور می شوند.
4-ابرهای متشکل از غباری را مشاهده کرد که می توانند منظومه های خورشیدی تازه متولد شده باشند.اگر چنین باشد،سیاره های بسیار دیگری وجود دارند و امکان یافتن آثار زندگی در جاهای دیگر هم زیاد است.
پنج شنبه 26 بهمن 1391 ساعت 11:24 |
بازدید : 1071 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
در دوردست
نزدیک ترین کهکشان به ما،ابر بزرگ ماژلانی است.این کهکشان در فاصله ی 170000 سال نوری قرار دارد.یعنی 170000 سال طول می کشد تا نور این کهکشان به ما برسد.به عبارت دیگر ما این کهکشان را به صورتی می بینیم که 170000 سال پیش بوده است.هر چه به فاصله های دورتر در فضا بنگریم،همان قدر در زمان به عقب می رویم.با تلسکوپ ها و کاوشگر های فضایی می توانیم عملا زمان پیدایش عالم را ببینیم.نگاه کردن به یک کهکشان یا هر چیز دیگر در ضا مثل آن است که در یک ماشین زمان نجومی باشیم!فاصله ی واقعی بعضی از اجسام به قرار زیر است:
زمین تا ماه:385000 کیلومتر
زمین تا خورشید:150000000 کیلومتر
خورشید تا پلوتو:5/6 میلیارد کیلومتر (متوسط)خورشید تا پروکسیما قنطورس (نزدیک ترین ستاره):4/2 سال نوری
زمین تا ابر بزرگ ماژلانی (نزدیک ترین کهکشان):170000 سال نوری
زمین تا کهکشان آندرومدا (نزدیک ترین کهکشان بزرگ):2200000 سال نوری
چهار شنبه 18 بهمن 1391 ساعت 21:24 |
بازدید : 1106 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
وجود گرمای زیاد در سطح زهره،باعث می شود که پوسته ی این سیاره،نازک و نرم شود.در درون پوسته ی زهره،نقطه های داغ بسیاری وجود دارد که از آن ها گدازه های آتشفشانی خارج می شوند و تا جایی که به صورت مایع بمانند،رو به هر طرف به راه می افتند.(این پدیده ها،تا حدی شبیه یک«شامی»هستند که داخل ماهی تابه درست شده باشد.)
چهار شنبه 18 بهمن 1391 ساعت 14:3 |
بازدید : 945 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
میلیارد ها سال قبل،در زمانی که آن را عصر بمباران شدید می نامیم،سیارک ها و دنباله دارهایی به سطح عطارد و سیاره های دیگر افتادند.البته،احتمال داردکه این اتفاق در روی زمین هم افتاده باشد،اما در طول زمان،هوا و آب اثرات باقی مانده ی آن ها را از بین برده اند.عطارد،هوا یا آبی ندارد،پس محل برخورد چنان جسم های آ سمانی بر روی آن همچنان باقی مانده است.
سه شنبه 16 بهمن 1391 ساعت 17:23 |
بازدید : 2798 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
یک کوه آتشفشان موجود در سطح مریخ به نام المپوس مونس،چنان بزرگ است که سطح یکی از استان های متوسط ما را می پوشاند.ارتفاع این کوه،تقریبا سه برابر ارتفاع قله ی اورست(کوه هیمالیا) یعنی بلند ترین کوه روی زمین است.با این ترتیب،معلوم نیست که کوهی به این بزرگی در روی سیاره ای که از زمین هم کوچک تر است،چه می کند!
مریخ دارای پوسته ای منجمد است که می تواند بدون شکسته شدن،جرم زیادی را روی خود نگه دارد.پوسته ی زمین،نازک است (پوسته ی زهره،از این هم نازک تر است.)اما داستان در همین جا تمام نمی شود.چون مریخ از زمین کوچکتر است،نیروی گرانشی ضعیف تری هم دارد.کوه بزرگی مانند المپوس مونس اگر در روی زمین باشد،پوسته ی آن را می ترکاند،اما چون در روی مریخ این کوه هم مانند همه چیز وزن کم تری دارد،چنین اتفاقی نمی افتد.
دو شنبه 16 بهمن 1391 ساعت 12:46 |
بازدید : 1155 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
عطارد،زهره،زمین و مریخ،سیاره های جامد منظومه ی شمسی اند،یعنی سطح آن ها مانند سطح زمین،از سنگ ساخته شده است.به همین علت هم آن ها را سیارات زمین مانند یا سنگی می گویند.البته،به این چهار سیاره،سیارات«داخلی»هم گفته می شود.(زیرا به خورشید نزدیک ترند).اما از بعضی جهات،این سیارات تفاوت های زیادی با هم دارند که بزرگ ترین آن ها تفاوت در مقدار دماست.
عطارد چنان به خورشید نزدیک است که طرف رو به خورشید آن بسیار داغ می شود.اما چون اتمسفر این سیاره خیلی رقیق است،گرمای روزانه ی آن نگه داشته نمی شود و در شب همان طرف که در چهت مخالف خورشید است،بسیار سرد می شود.زهرا از عطارد هم داغ تر است.زیرا پوشش دائمی ابر اطراف آن،گرم را نگه می دارد (این نوع پدیده را اثر گلخانه ای می گویند زیرا گرما می تواند وارد گلخانه شود،اما بیشتر آن نمی تواند خارج شود.)
مریخ،چنان از خورشید دور است که سطحش همیشه بسیار سرد و یخ زده است.فقط زمین دارای دمای مناسب و معتدلی است که آب ار به صورت مایع نگه می دارد و اتمسفر آن اکسیژن کافی برای حفظ حیات را دارد.(البته،حیاتی که ما با آن آشنا هستیم.)
تفاوت موجود میان چهار سیاره ی داخلی،باعث ایجاد فرق هایی در شکل ظاهری آن ها هم شده است.
پنج شنبه 12 بهمن 1391 ساعت 13:54 |
بازدید : 1242 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
گالیله مشاهدات خود را با دیدن ماه به پایان نبرد.او تلسکوپ خود را به سوی خورشید برگرداند و لکه مانندهای تیره رنگی را روی آن دید که به نظر می آمد در سطح خورشید جابه جا می شوند.گالیله این کشف خود ار تایید کننده ی نظریه ی کوپرنیک دانست که گفته بود سیارات به دور خورشید می چرخند.اما در این موقع مردم از شنیدن این ادعاها به شدت عصبانی شدند.
تقریبا همه ی مردم آموزش های مقامات کلیسا را که می گفتند خورشید کره ی کاملی است و به دور زمین می چرخد قبول داشتند.به همین علت گالیله را که عقاید کفر آمیزی درباره ی مشاهدات خود منتشر کرده بود،محاکمه کردند اما او از ترس مجازات شدن منکر ادعاهای خود شد و بقیه ی عمر را در خانه اش به حالت توقیف شده گذراند.
گالیله در سال های آخر عمر نابینا شد که احتمالا علت آن نگاه کردن زیاد و مستقیم به خورشید بوده است.اکنون ما راه مشاهده ی ایمن تر خورشید را برای شما یافته ایم.در سفری که به درون خورشید می کنیم با ما همراه شوید.
1-در هم پیچیده و فشرده:
ما سفر خود را از هسته ی مرکزی خورشید شروع می کنیم و شما؟مثلا به جای یک اتم هیدروژن،عنی کوچک ترین و ساده ترین نوع اتم موجود در جهان هستید.در این قسمت نصف جرم خورشید در حجم بسیار کوچکی فشرده شده است.پس باید فشار بسیار زیادی داشته باشد.آیا این فشار را حس می کنید؟فرض کنید شما ماهی داخل قوطی کنسرو هستید و زیر پای فیلی می مانید که مقدار زیادی آجر را هم با خود می برد.خیلی خوب،حالا احساس این فشار را میلیارد ها بار زیادتر کنید.
فشار و گرمای زیاد (15 میلیون درجه ی کلوین!)،شما و اتم های هیدروژن دیگر را به هم جوش می دهد تا اتم هلیوم درست شود.اما شما تنها نیستید.در هر ثانیه،صد ها میلیون تن اتم هیدروژن در آن جا به هم می چسبند و تبدیل به هلیوم می شوند.
2-از جا در آمدن:
از انجام واکنش های هسته ای،انرژی زیدی آزاد می شود.شما هم به صورت فوتون،یعنی بسته ی کوچک و پر سرعت دارای انرژيی خورشیدی در می آیید و از هلیوم جدا می شوید.در این موقع،با خارج شدن از هسته،به منطقه ای از خورشید می رسید که مقدار زیادی هیدروژن و هلیوم فشرده به هم دارد.در اینجا،مانند آن است که در دستگاه تشعشع کننده ای قرار گرفته اید که هرگز از حرکت نمی افتد.شما به مدت ده ها هزار-و بلکه میلیون ها-سال همچنان گاز هایی را به هر طرف می فرستید.
3-دیدن نور:
برخور های متعدد،مقدار انرژی شما را کم می کند،فوتون های قوی تر اشعه ی گاما پر انرژی خود را حفظ می کنند.اما شما با ضعیف شدن،مبدل به اشعه ی ایکس و سپس نور معمولی و قابل مشاهده می شوید.در پایان هم به قسمت خنک تر خورشید-که دو میلیون درجه ی کلوین گرما دارد-می رسید و وارد جریان های گازی چرخان می شوید.
4-سوار بر تندباد ها:
اکنون،همراه جریان های تند و متلاطم،به سطح خورشید می رسید که فقط 6400 درجه ی کلوین گرما دارد.از این به بعد،با عبور کردن از اتمسفر خورشیدی،داخل فضا می شوید و همراه تعداد بی شماری از ذره های پر انرژی دیگر،رو به هر طرف پراکنده می شوید.
5-فرود آرام:
هشت دقیقه بعد از ترک خورشید،وارد اتمسفر سیاره ی آبی رنگ و کوچکی می شوید.اتمسفر این سیاره،فوتون های پر انرژی مانند اشعه ی گاما و نور های فرابنفش را در خودش نگه می دارد.اما شما در این هنگام سرد شده اید و می توانید با گذشتن از اتمسفر روی چیز نرمی فرود بیایید و جذب آن شوید.اکنون،آن چیز نرم شروع به ذوب شدن می کند.
پنج شنبه 12 بهمن 1391 ساعت 13:12 |
بازدید : 1160 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
شما هم ببینید.
تلسکوپ گالیله ای،برای آن زمان بسیار پیشرفه بود،اما در مقایسه با تلسکوپ های امروزی بسیار ابتدایی و ساده به نظر می رسد.تلسکوپ هابل امروزه در فضا و بسیار بالاتر از سطح زمین قرار دارد.شما می توانید در اینترنت،به پایگاه hubble.nasa.gov رجوع کنیدو تصویر های باورنکردنی و بزرگی از ستاره ها و سیارات در آن جا ببینید.
چهار شنبه 4 بهمن 1391 ساعت 15:28 |
بازدید : 1359 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
زمین،سومین سیاره ی منظومه ی شمسی از لحاظ نزدیکی به خورشید و پنجمین سیاره ی منظومه ی شمسی از لحاظ بزرگی است...
زمین در مدت یک سال (365 روز) یک بار به دور خورشید می گردد و در مدت یک شبانه روز (24 ساعت) یک بار به دور خود می چرخد...
زمین یک قمر طیعی دارد که آن را ماه می نامیم.ماه در مدت 27/3 روز (یک ماه قمری) به دور زمین می گردد.
اطلاعات عددی دیگر درباره ی زمین عبارت اند از:
1-فاصله ی میانگین از خورشید:10×1/496 به توان 8،کیلومتر (یک واحد نجومی).
2-سرعت میانگین گردش به دور خورشید:29/77 کیلومتر در ثانیه.
3-سرعت چرخش به دور خود:10×7/292 رادیان در ثانیه (4000 کیلومتر در روز در ناحیه ی استوایی)
4-حجم:10×108323 به توان 6،کیلومتر مکعب.
5-حجم آبکره (هیدروسفر):10×1370 به توان 6،کیلومتر مکعب.
6-جرم:10×5/976 به توان 27،گرم.
7-جرم جو:10×5/1 به توان 21،گرم (0/00009 درصد).
8-چگالی میانگین:5/517 گرم در سانتی متر مکعب.
9-جرم آبکره:10×1/4 به توان 24،گرم (0/024 درصد).
10-گرانی در استوا:978/032 سانتی متر در مجذور ثانیه.
11-مساحت سطح زمین:10×51 به توان 6،کیلومتر مربع.
12-مساحت خشکی ها:10×149 به توان 6،کیلومتر مربع. (29 درصد)
13-مساحت آبها:10×361 به توان 6،کیلومتر مربع. (71 درصد)
14-محیط استوایی:40076 کیلومتر.
15-محیط قطبی:40009 کیلومتر.
16-شعاع (ضخامت) میانگین:6371 کیلومتر.
17-شعاع استوایی:6378 کیلومتر.
18-شعاع قطبی:6357 کیلومتر.
19-بلندترین نقطه در خشکی:8848 متر (قله ی اورست).
20-ارتفاع میانگین خشکی ها:623 متر.
21-ژرفترین نقطه در آبکره:11035 متر (گودال ماریاناس در اقیانوس آرام).
22-ژرفای میانگین آبها:3808 متر.
حجم کره ی زمین
یکی از دانشمندان آلمانی حجم کره ی زمین را به شرح زیر تشبیه کرده است:
«اگر کره ی زمین را قطعه قطعه کرده و تمام آنرا بخواهیم با یک قطار باری حمل کنیم و فرض این باشد که در هر ثانیه یک واگن از این قطار از جلوی چشم ناظری رد شود،10 میلیارد سال طول خواهد کشید تا تمام قطار از جلوی ناظر بگذرد.»
جمعه 1 دی 1391 ساعت 16:17 |
بازدید : 1190 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
تفاوت سیارات در این است که هر کدام از مواد متفاوتی تشکیل شده اند.اگر چه همه ی آن ها به دور خورشید می گردند و نیز قسمتی از منظومه ی شمسی اند ولی ترکیب آنها با یکدیگر فرق دارد.در واقع،اطلاعات ما در مورد مواد تشکیل دهنده ی سیارات بسیار کم است و این از جمه سوالاتی است که بشر امیدوار است با سفر های اکتشافی که در حال حاضر انچام می گیرد و آنهایی که برای آینده طرح ریزی شده اند به آنها پاسخ دهد.
اجازه دهید نظری اجمالی به هر یک از سیاران داشته باشیم:
عطارد:یک دنیای کوچک سنگلاخ است که در سطح آن منتقه ی تاریکی وجود دارد و یک اتمسفر رقیق دی اکسید کربن آن را احاطه کرده است.
زهره:کره ای سفید رنگ با برخی نقاط مه دار است.این سیاره به وسیله ی لایه ای از ابر های سفید فاقد بخار آب و تشکیل شده از اسید سولفوریک فشرده پوشیده شده است.در زیر آن ابرها،اتمسفر زهره قرار دارد که قسمت عمده ی آن از گاز دی اکسید کربن که غیر قابل تنفس است تشکیل شده است.این ابرها گرمای خورشید را می گیرند و به این ترتیب دمای سطح سیاره نزدیک به 500 درجه ی سانتی گراد و آب در این سیاره کمیاب است.
مریخ:به دلیل رنگ بیابان های آن به عنوان یک سیاره ی قرمز شناخته شده است.اندازه ی آن نصف اندازه ی زمین است و یک اتمسفر رقیق از دی اکسید کربن دارد که به شکل ابر است و هیچ نشانه ای از حیات در این سیاره یافت نشده است و علت این امر شاید وجود سرمای شدید در آن جا باشد.
مشتری:کره ای زرد رنگ به نظر می رسد که نوار های رنگی از ابرهایی که به دور آن می چرخند و لکه های بزرگ قرمز رنگی بر روی آن دیده می شود.این سیاره کره ی عظیمی از گاز است که قسمت عمده ی این گاز ها را هیدروژن و هلیوم تشکیل می دهند و تراکم آن به طرف مرگز بیشتر می شود.
اورانوس:این سیاره نیز حلقه هایی به دور خود دارد اگر چه خیلی نازک تر از حلقه های زحل هستند.
نپتون:سیاره ای به رنگ سبز تیره است.
پلوتو:پلوتو کوچک ترین سیاره ی منظومه ی شمسی است که حتی کوچکتر از کره ی ماه است.این سیاره ی کوچک در مداری به دور خورشید می گردد که بعضی اوقات آن را اغلب از سیاره ی نپتون به خورشید نزدیک تر می کند.
اکتشافات فضایی توسط ماهواره ها و نیز تحقیقات به دانشمندان کمک می کنند مطالب بیشتری در مورد دیگر اجزای منظومه ی شمسی بیاموزند.