در مطلب قبل به بخشی از فرایند انفجار ستارگان پرداختیم. امروز نیز بخشی دیگر از آن را بیان می کنیم.

اگر جرم یک کوتوله سفید خیلی زیاد باشد، چه روی خواهد داد؟

در سال 1931 میلادی سوبرامانیان چاندراشِکَر، اخترشناس هندی، درباره این مسئله به بررسی پرداخت. او توانست نشان دهد که اگر جرم یک کوتوله سفید به اندازه کافی زیاد باشد، به هنگامی که در خود می رمبد بر مقاومت الکترون ها غلبه خواهد کرد و رمبش ستاره ادامه خواهد یافت.

چاندراشِکَر حساب کرد که کوتوله سفید چه جرمی باید داشته باشد تا به رمبش خود ادامه دهد. بر طبق محاسبه او جرم کوتوله سفید باید 1.4 برابر جرم خورشیپد ما باشد. این عدد را حد چاندارشکر می نامند.

جرم کوتوله های سفیدی که اخترشناسان تاکنون یافته اند و آنها را بررسی کرده اند ار حد چانداشکر کمتر است.

با ما در ادامه مطلب همراه باشید...

جمع آوری و نوشته شده: مهران ورشوساز (مدیر وبلاگ)

اگر در بیرون جسمی باشیم، هرچه به مرکز آن نزدیک تر می شویم، کشش گرانشی بیشتر می شود.

فرض می کنیم که بر سطح خورشید ایستاده ایم. در صورت، کشش گرانشی خورشید بر ما 28 برابر کشش گرانشی است که در سطح زمین بر ما وارد می شود. اگر همچنان که بر سطح خورشید استاده ایم، خورشید، بر اثر فشردگی، پیوسته کوچک تر شود، ما پیوسته به مرکز خورشیپد نزدیک تر خواهیم شد و کشش گرانشی خورشید بر ما نیز پیوسته افزایش خواهد یافت.

با ما در ادامه مطلب همراه باشید...

جمع آوری و نوشته شده: مهران ورشوساز (مدیر وبلاگ)

در این پست از وبلاگ دانستنیهای دانش آموز برای شما یک آزمون نجومی متشکل از 25 سوال را آماده کرده ایم که با پاسخ دادن به سوالات آن می توانید اطلاعات خود را در زمینه نجوم محک بزنید.

با ما در ادامه ی مطلب همراه باشید...

جمع آوری: مهران ورشوساز (مدیر وبلاگ)

برای این که متوجه شوید سیاره ی زمین چگونه به وجود آمده است، اول باید برایتان توضیح بدهیم که منظومه ی شمسی چگونه پدید آمد و سپس خورشید و ستارگان دیگر به چه صورتی پیدا شدند؟

با ما در ادامه ی مطلب همراه باشید...

جمع آوری : مهران ورشوساز (مدیر وبلاگ)

تا به حال برای انسان به طور قطع ثابت نشده است که هیچ شکلی از حیات در سیاره های دیگر وجود ندارد و این یکی از مسائلی است که کاوش های کیهانی می کوشد پاسخش را پیدا نماید. لیکن انسان به طور قطع می داند که چه شرایط خاصی باید وجود داشته باشد تا حیات به وجود آید.

با ما در ادامه ی مطلب همراه باشید...

جمع آوری: مهران ورشوساز (مدیر وبلاگ)

نخست ببینیم چه عاملی کره ی زمین و تمام سیاره های دیگر منظومه ی شمسی را به حرکت در می آورد. بنا به نظریه ای که درباره ی منشا منظومه ی شمسی ارائه شده است، در حدود 5 میلیارد سال قبل، غبار ابر مانند عظیمی تشکیل شد و به چرخش در آمد. غبار مورد بحث سپس پهن شد و به صورت یک بشقاب یا صفحه ی عظیم در آمد و نقطه ی داغ مرکزی آن هم به «خورشید» مبدل گردید. قسمت های بیرونی غبار مزبور توانستند به صورت جسم های چرخنده ای از یکدیگر جدا شوند و بعد از فشرده شدن، به شکل سیاره ها در آمدند. از این جاست که سیاره های کنونی (از جمله کره ی زمین خودمان) همچنان و دائما در حال حرکت هستند.

راستی چرا کره ی زمین و بقیه ی سیاره های منظومه ی شمسی به اعماق کائنات بیکران نگریختند؟ (خب معلومه چون خورشید تنها می موند)

جدا از شوخی:

جواب این است: وجود «جاذبه» یا نیروی کشش عظیم و سرسام آور خورشید بود که مانع این کار شد. بنا بر قانون حرکت نیوتون، هر جسم متحرکی به حرکت خود در خط مستقیم ادامه خواهد داد مگر این که نیرویی خارجی مانع از حرکتش شود. به این ترتیب، یک سیاره ی متحرک به گریختن از مدار خورشید در یک خط مستقیم کشیده می شود.

آن نیروی خارجی که جلوی گریختن سیاره را می گیرد و آن را در مدار خود نگه می دارد، «جاذبه ی خورشید» است. سیاره در مدار خود با سرعتی حرکت می کند که به فاصله اش از خورشید بستگی دارد. در صورتی که سیاره به خورشید نزدیکتر باشد، سریعتر حرکت می کند و چنانچه دورتر باشد، حرکتش آهسته تر خواهد بود. کره ی زمین با سرعتی معادل 30 کیلومتر در ثانیه (هنگامی که مدارش به خورشید نزدیک تر است) و با سرعتی معادل 29 کیلومتر در ثانیه (هنگامی که فاصله ی مدارش از خورشید به بیشترین حد می رسد) به دور خورشید می چرخد.

سیاره در مدار خود (هنگامی که از همیشه به خورشید نزدیکتر باشد) با نیرویی به سوی خورشید کشیده می شود که از نیروی وارده بر سیاره ای که در فاصله ی دورتری از خورشید حرکت می کند، به مراتب بیشتر است.

سیاره ی مریخ با سرعت متوسط 48 کیلومتر در ثانیه، و سیاره ی پلوتو با سرعت 4.5 کیلومتر در ثانیه به دور خورشید می چرخند.

شما می توانید این مطلب را توسط 10 عدد QR-code در موبایل خود داشته باشید.

توجه: ابتدا QR-code اول را اسکن کرده و پس از خواندن کامل آن QR-code دوم را اسکن کنید و به همین روال ادامه دهید تا تمام مطلب را بخوانید.

QR-code اول

QR-code دوم

QR-code سوم

QR-code چهارم

QR-code پنجم

QR-code ششم

QR-code هفتم

QR-code هشتم

QR-code نهم

QR-code دهم

سلام! با عرض پوزش به خاطر این که وبلاگ پست جدیدی نداره. اما امروز با گذاشتن این پست همه ی این وقت رو جبران می کنم.

آیا می دانید؟؟

1-تغییر مسیر

در هر 238 سال یک بار مسیر غیر ثابت پلوتون،این سیاره را بیشتر از نپتون به خورشید نزدیک می کند. با این ترتیب پلوتون را باید سیاره ی نهم و گاهی هم هشتم نامید.

2-فرود مشکل

فرود شاتل فضایی در حدود 30 دقیقه طول می کشد.برگشتن به زمین از لحظه ای شروع می شود که فضانوردان سرعت شاتل را کم می کنند و با استفاده از موشک هایی که در جلو و عقب آن نصب شده اند، وارد اتمسفر زمین می شوند. بعد از آن، مانند یک هواپیمای معمولی باید شاتل را هدایت کنند. در این موقع، سرعت شاتل از 1000 متر در ثانیه به 100 متر در ثانیه می رسد و بدنه اش باید بتواند دمای 1000 درجه ی سانتی گراد را تحمل کند. البته، وضع هوا، در تعیین محل فرو اهمیت زیادی دارد.

3-تور ستاره ای

سؤال: شهاب چیست؟

جواب: به سیارک ها یا سنگ های آسمانی گفته می شود که در فضا حرکت می کنند و وقتی وارد اتمسفر زمین می شوند، حالت شعله ور و درخشان پیدا می کنند. در این موقع، آن ها را به صورت خطوط نورانی می بینیم که به سرعت ناپدید می شوند. بعضی از آنها هم به روی زمین می افتند.

4-باور نکردنی است!

وزن کل اتمسفر زمین در حدود 5700000000000000 تن یا 5700 تریلیون تن است!!!! بزرگترین شهاب سنگی که تا کنون بر روی زمین افتاده، در نامیبیای آفریقا بوده است. وزن اولیه ی این سنگ 100 تن بوده است.

5-اشتباه دید

سیاره ی زحل از درون تلسکوپ، اندکی پهن شده به نظر می رسد. علت آن است که چون این سیاره از جنس گاز و مایع است، در ضمن چرخیدن سریع به دور خود، کمی حالت فشرده پیدا می کند.

6-چند نکته

نکته ی شماره ی 1: با آنکه اورانوس در سال 1781 کشف شد، تنها سفینه ی فضایی که به سوی آن رفت، ویجر 2 در سال 1986 بود.

نکته ی شماره ی 2: سیاره ی عطارد با سرعتی حدود 50 کیلومتر در ثانیه به سرعت دور خورشید می گردد.

نکته ی شماره ی 3: اگر شما در زمین 12 ساله باشید در مشتری فقط یک ساله خواهید بود! (چرا؟)

نکته ی شماره ی 4: طول دقیق سال زمین، 365 روز و 5 ساعت و 48 دقیقه و 45 ثانیه و 51 صدم ثانیه است. طول متوسط روز هم 23 ساعت و 56 دقیقه و 4 ثانیه و 9 صدم ثانیه است.

نکته ی شماره ی 5: اندازه ی قطعات تشکیل دهنده ی حلقه های زحل از حجم یک دانه ی شکر تا حجم یک خانه متغیر است.

نکته ی شماره ی 6: وقتی دنباله داری به خورشید نزدیک شود، دم آن در عقب قرار می گیرد، اما وقتی از خورشید دور شود، همان دم در جلو می ماند. علت این پدیده، وجود نیروی گرانش خورشید است.

نکته ی شماره ی 7: اگر شما در منطقه ی استوا ساکن باشید، می توانید در طول سال، همه ی صورت های فلکی را ببینید و اگر در قطب شمال یا جنوب باشید، فقط نصف آن ها را می بینید.

نکته ی شماره ی 8: منظومه ی شمسی در هر 250 میلیون سال، یک بار کهکشان راه شیری را دور می زند. با این ترتیب، تا کنون فقط 15 تا 20 بار این کهکشان را دور زده است.

ماه نو:بخشی از ماه که با نور خورشید روشن شده رو به زمین نیست و ماه تیره دیده می شود.

هلال افزاینده:پس از یک روز یا بیشتر،یک لبه ی باریک ماه روشن می شود و ما یک هلال می بینیم.

تربیع اول:پس از یک هفته،ماه یک چهارم مدارش به دور خورشید را طی کرده است و ما ماه را به صورت نیمه می بینیم.

کوژماه افزایشی:چند روز بعد،بخش عمده ی ماه یا "کوژماه افزایشی" را می بینیم.

ماه کامل:وقتی ماه کامل دیده می شود،ماه نصف مدار خود را پیموده و کل ماه روشن است.

کوژماه کاهشی:پس از ماه کامل،ماه شروع به باریک شدن می کند و ما بخش کمتری از آن را می بینیم.

تربیع دوم:یک هفته پس از ماه کامل،دوباره یک ماه نیمه می بینیم و ماه وارد آخرین تربیع در مسیر خود می شود.

هلال کاهشی:هنگامی که ماه کل مدار خود را پیموده است،دوباره لبه ی باریکی از ماه را می بینیم.

آیا می دانستید فردی که در روی زمین 50 کیلوگرم وزن دارد،در سیاره ی پلوتو فقط 2 کیلوگرم وزن دارد!!!!

(پیشنهاد می کنیم هرکس که با وزن زیاد خود مشکل دارد به سیاره ی پلوتو مهاجرت کند.)

خبر تکان دهنده!!!

در سال 1995،دانشمندان اولین سیاره ی بیرون منظومه ی خورشیدی (شمسی) را کشف کردند-اولین سرنخ که منظومه ی خورشیدی (شمسی) ما تنها منظومه در عالم نیست.از آن پس،بیش از بیست تای دیگر از این سیاره های "فراخورشیدی" را کشف کرده ایم.دانشمندان تخمین زده اند که تنها یکی از هر ده ستاره ی کهکشان ما می تواند سیاره هایی در اطراف خود خود داشته باشد.

اگر این موضوع حقیقت داشته باشد،کهکشان راه شیری علاوه بر سیارات منظومه ی خورشیدی (شمسی)،دارای ده میلیارد سیاره خواهد بود و شاید بعضی از این سیاره ها جایگاه زندگی هم باشند!!

چگونه 3/8 میلیارد سال پیش زندگی در روی زمین آغاز شد؟بنابر یک نظریه،شاید آثار اولیه ی جانداران توسط دنباله دارها به زمین منتقل شده باشد.زمین به عنوان سیاره ای جوان،مقدار زیادی آب یا مولکول های آلی که توسط موجودات زنده ساخته شده باشند،در خود نداشت.اما دنباله دارها با آن برخورد می کردند.دنباله دارها گلوله های بزرگ یخ و غبار هستند که آب و ترکیب های آلی دارند.آیا امکان دارد دنباله دارها نخستین آثار حیات را در برخورد با زمین وارد آن کرده باشند؟آیا آن ها شبیه همین کار را در دنیا های ناشناخته ی دیگر هم کرده اند؟

یک سفینه ی فضایی موسوم به "استارداست" در سفری سه میلیارد کیلومتری در پی پاسخ این پرسش است. "استارداست"در دوم ژانویه ی 2004 با دنباله دار "وایلد-2" روبه رو شد.این سفینه در برخورد با دنباله ی آن،مقداری از مواد موجود در آن را برداشت و به زمین آورد.کپسول های حاوی غبار دنباله دار در ساعت 2/45 دقیقه ی صبح روز یکشنبه 15 ژانویه ی 2006 با چتر نجات بر "ایالت یوتا" در آمریکا فرود آمد.

آیا می توانید این معما را حل کنید؟

معما:از زمان کشف پلوتو در سال 1930 هیچ سیاره ی جدیدی در منظومه ی خورشیدی (شمسی) پیدا نشده است.با این همه،در سال های پس از تولد شما تعداد کل سیاره های شناخته شده بیش از سه برابر شده است.چطور چنین چیزی ممکن است؟

شما می توانید پاسخ این معما را در اینجا ببینید.

برخی از جالب ترین اکتشافات هابل به قرار زیر است:

1-گرداب های گازی را شناسایی کرد که فقط وجود نیروی جاذبه ی سیاهچاله می توانست آنها را به دام اندازد.یافت شدن این محل ها دلیل دیگری برای وجود سیاهچاله بود.

2-آشکار ساختن وجود اکسیژن در اتمسفر قمر "اروپا"،یکی از قمر های مشتری

3-یافتن هلیوم بسیار قدیمی بین کهکشان ها و محاسبه ی سرعت حرکت ستارگان و کهکشان ها.یافتن شواهدی برای نظریه ی مهبانگ (انفجار بزرگ) که می گوید در حدود 12 تا 14 میلیار سال پیش فوران عظیمی از انرژی در طول یک انفجار آزاد شد.این نظریه همچنین بیان می کند که عالم در حال انبساط است و کهکشان ها مداوم از هم دور می شوند.

4-ابرهای متشکل از غباری را مشاهده کرد که می توانند منظومه های خورشیدی تازه متولد شده باشند.اگر چنین باشد،سیاره های بسیار دیگری وجود دارند و امکان یافتن آثار زندگی در جاهای دیگر هم زیاد است.

در دوردست

نزدیک ترین کهکشان به ما،ابر بزرگ ماژلانی است.این کهکشان در فاصله ی 170000 سال نوری قرار دارد.یعنی 170000 سال طول می کشد تا نور این کهکشان به ما برسد.به عبارت دیگر ما این کهکشان را به صورتی می بینیم که 170000 سال پیش بوده است.هر چه به فاصله های دورتر در فضا بنگریم،همان قدر در زمان به عقب می رویم.با تلسکوپ ها و کاوشگر های فضایی می توانیم عملا زمان پیدایش عالم را ببینیم.نگاه کردن به یک کهکشان یا هر چیز دیگر در ضا مثل آن است که در یک ماشین زمان نجومی باشیم!فاصله ی واقعی بعضی از اجسام به قرار زیر است:

زمین تا ماه:385000 کیلومتر

زمین تا خورشید:150000000 کیلومتر

خورشید تا پلوتو:5/6 میلیارد کیلومتر (متوسط)خورشید تا پروکسیما قنطورس (نزدیک ترین ستاره):4/2 سال نوری

زمین تا ابر بزرگ ماژلانی (نزدیک ترین کهکشان):170000 سال نوری

زمین تا کهکشان آندرومدا (نزدیک ترین کهکشان بزرگ):2200000 سال نوری

*یک سال نوری:9/29 تریلیون کیلومتر

سیارات،ستارگان،کهکشان ها و همه ی چیز های دیگر بخشی از کیهان هستند.کیهان بزرگترین واژه ای است که برای هستی در دست داریم.

وجود گرمای زیاد در سطح زهره،باعث می شود که پوسته ی این سیاره،نازک و نرم شود.در درون پوسته ی زهره،نقطه های داغ بسیاری وجود دارد که از آن ها گدازه های آتشفشانی خارج می شوند و تا جایی که به صورت مایع بمانند،رو به هر طرف به راه می افتند.(این پدیده ها،تا حدی شبیه یک«شامی»هستند که داخل ماهی تابه درست شده باشد.)

میلیارد ها سال قبل،در زمانی که آن را عصر بمباران شدید می نامیم،سیارک ها و دنباله دارهایی به سطح عطارد و سیاره های دیگر افتادند.البته،احتمال داردکه این اتفاق در روی زمین هم افتاده باشد،اما در طول زمان،هوا و آب اثرات باقی مانده ی آن ها را از بین برده اند.عطارد،هوا یا آبی ندارد،پس محل برخورد چنان جسم های آ سمانی بر روی آن همچنان باقی مانده است.

یک کوه آتشفشان موجود در سطح مریخ به نام المپوس مونس،چنان بزرگ است که سطح یکی از استان های متوسط ما را می پوشاند.ارتفاع این کوه،تقریبا سه برابر ارتفاع قله ی اورست(کوه هیمالیا) یعنی بلند ترین کوه روی زمین است.با این ترتیب،معلوم نیست که کوهی به این بزرگی در روی سیاره ای که از زمین هم کوچک تر است،چه می کند!

مریخ دارای پوسته ای منجمد است که می تواند بدون شکسته شدن،جرم زیادی را روی خود نگه دارد.پوسته ی زمین،نازک است (پوسته ی زهره،از این هم نازک تر است.)اما داستان در همین جا تمام نمی شود.چون مریخ از زمین کوچکتر است،نیروی گرانشی ضعیف تری هم دارد.کوه بزرگی مانند المپوس مونس اگر در روی زمین باشد،پوسته ی آن را می ترکاند،اما چون در روی مریخ این کوه هم مانند همه چیز وزن کم تری دارد،چنین اتفاقی نمی افتد. 

 عطارد،زهره،زمین و مریخ،سیاره های جامد منظومه ی شمسی اند،یعنی سطح آن ها مانند سطح زمین،از سنگ ساخته شده است.به همین علت هم آن ها را سیارات زمین مانند یا سنگی می گویند.البته،به این چهار سیاره،سیارات«داخلی»هم گفته می شود.(زیرا به خورشید نزدیک ترند).اما از بعضی جهات،این سیارات تفاوت های زیادی با هم دارند که بزرگ ترین آن ها تفاوت در مقدار دماست.

عطارد چنان به خورشید نزدیک است که طرف رو به خورشید آن بسیار داغ می شود.اما چون اتمسفر این سیاره خیلی رقیق است،گرمای روزانه ی آن نگه داشته نمی شود و در شب همان طرف که در چهت مخالف خورشید است،بسیار سرد می شود.زهرا از عطارد هم داغ تر است.زیرا پوشش دائمی ابر اطراف آن،گرم را نگه می دارد (این نوع پدیده را اثر گلخانه ای می گویند زیرا گرما می تواند وارد گلخانه شود،اما بیشتر آن نمی تواند خارج شود.)

مریخ،چنان از خورشید دور است که سطحش همیشه بسیار سرد و یخ زده است.فقط زمین دارای دمای مناسب و معتدلی است که آب ار به صورت مایع نگه می دارد و اتمسفر آن اکسیژن کافی برای حفظ حیات را دارد.(البته،حیاتی که ما با آن آشنا هستیم.)

تفاوت موجود میان چهار سیاره ی داخلی،باعث ایجاد فرق هایی در شکل ظاهری آن ها هم شده است.

بعضی از شعاع های نور خورشید را بگیرید.

آنچه نیاز دارید:

1-یک روز آفتابی

2-یک دوست برای کمک کردن

3-یک قطعه مقوای نازک

4-یک ورق کاغذ سفید

5-یک خودکار

آنچه باید انجام دهید:

1- با نوک خودکار سوراخ کوچکی در مقوا ایجاد کنید.

2-از دوست خود بخواهید تا مقوا را جلوی آفتاب نگه دارد.

3-ورق کاغذ را در سایه مقوا نگه دارید.

4-در روی این کاغذ،باید یک نقطه ی نورانی دیده شود که تصویر وارونه ی خورشید است.

 5-کاغذ را کمی به مقوا دور و نزدیک کنید تا تصویر خورشید واضح شود.

وقتی یک تکه ابر از جلوی خورشید عبور می کند سایه اش در روی تصویر هم پیدا می شود.(هرگز مستقیم به خورشید نگاه نکنید.)

گالیله مشاهدات خود را با دیدن ماه به پایان نبرد.او تلسکوپ خود را به سوی خورشید برگرداند و لکه مانندهای تیره رنگی را روی آن دید که به نظر می آمد در سطح خورشید جابه جا می شوند.گالیله این کشف خود ار تایید کننده ی نظریه ی کوپرنیک دانست که گفته بود سیارات به دور خورشید می چرخند.اما در این موقع مردم از شنیدن این ادعاها به شدت عصبانی شدند.

تقریبا همه ی مردم آموزش های مقامات کلیسا را که می گفتند خورشید کره ی کاملی است و به دور زمین می چرخد قبول داشتند.به همین علت گالیله را که عقاید کفر آمیزی درباره ی مشاهدات خود منتشر کرده بود،محاکمه کردند اما او از ترس مجازات شدن منکر ادعاهای خود شد و بقیه ی عمر را در خانه اش به حالت توقیف شده گذراند.

گالیله در سال های آخر عمر نابینا شد که احتمالا علت آن نگاه کردن زیاد و مستقیم به خورشید بوده است.اکنون ما راه مشاهده ی ایمن تر خورشید را برای شما یافته ایم.در سفری که به درون خورشید می کنیم با ما همراه شوید. 

1-در هم پیچیده و فشرده:

ما سفر خود را از هسته ی مرکزی خورشید شروع می کنیم و شما؟مثلا به جای یک اتم هیدروژن،عنی کوچک ترین و ساده ترین نوع اتم موجود در جهان هستید.در این قسمت نصف جرم خورشید در حجم بسیار کوچکی فشرده شده است.پس باید فشار بسیار زیادی داشته باشد.آیا این فشار را حس می کنید؟فرض کنید شما ماهی داخل قوطی کنسرو هستید و زیر پای فیلی می مانید که مقدار زیادی آجر را هم با خود می برد.خیلی خوب،حالا احساس این فشار را میلیارد ها بار زیادتر کنید.

فشار و گرمای زیاد (15 میلیون درجه ی کلوین!)،شما و اتم های هیدروژن دیگر را به هم جوش می دهد تا اتم هلیوم درست شود.اما شما تنها نیستید.در هر ثانیه،صد ها میلیون تن اتم هیدروژن در آن جا به هم می چسبند و تبدیل به هلیوم می شوند.

2-از جا در آمدن:

از انجام واکنش های هسته ای،انرژی زیدی آزاد می شود.شما هم به صورت فوتون،یعنی بسته ی کوچک و پر سرعت دارای انرژيی خورشیدی در می آیید و از هلیوم جدا می شوید.در این موقع،با خارج شدن از هسته،به منطقه ای از خورشید می رسید که مقدار زیادی هیدروژن و هلیوم فشرده به هم دارد.در اینجا،مانند آن است که در دستگاه تشعشع کننده ای قرار گرفته اید که هرگز از حرکت نمی افتد.شما به مدت ده ها هزار-و بلکه میلیون ها-سال همچنان گاز هایی را به هر طرف می فرستید.

3-دیدن نور:

برخور های متعدد،مقدار انرژی شما را کم می کند،فوتون های قوی تر اشعه ی گاما پر انرژی خود را حفظ می کنند.اما شما با ضعیف شدن،مبدل به اشعه ی ایکس و سپس نور معمولی و قابل مشاهده می شوید.در پایان هم به قسمت خنک تر خورشید-که دو میلیون درجه ی کلوین گرما دارد-می رسید و وارد جریان های گازی چرخان می شوید.

4-سوار بر تندباد ها:

اکنون،همراه جریان های تند و متلاطم،به سطح خورشید می رسید که فقط 6400 درجه ی کلوین گرما دارد.از این به بعد،با عبور کردن از اتمسفر خورشیدی،داخل فضا می شوید و همراه تعداد بی شماری از ذره های پر انرژی دیگر،رو به هر طرف پراکنده می شوید.

5-فرود آرام:

هشت دقیقه بعد از ترک خورشید،وارد اتمسفر سیاره ی آبی رنگ و کوچکی می شوید.اتمسفر این سیاره،فوتون های پر انرژی مانند اشعه ی گاما و نور های فرابنفش را در خودش نگه می دارد.اما شما در این هنگام سرد شده اید و می توانید با گذشتن از اتمسفر روی چیز نرمی فرود بیایید و جذب آن شوید.اکنون،آن چیز نرم شروع به ذوب شدن می کند.

شما هم ببینید.

تلسکوپ گالیله ای،برای آن زمان بسیار پیشرفه بود،اما در مقایسه با تلسکوپ های امروزی بسیار ابتدایی و ساده به نظر می رسد.تلسکوپ هابل امروزه در فضا و بسیار بالاتر از سطح زمین قرار دارد.شما می توانید در اینترنت،به پایگاه hubble.nasa.gov رجوع کنیدو تصویر های باورنکردنی و بزرگی از ستاره ها و سیارات در آن جا ببینید. 

عطارد:58 میلیون کیلومتر

زهره:108 میلیون کیلومتر

زمین:150 میلیون کیلومتر

مریخ:225 میلیون کیلومتر

مشتری:772 میلیون کیلومتر

زحل:1432 کیلومتر

اورانوس:2880 میلیون کیلومتر

نپتون:4505 میلیون کیلومتر

پلوتون:5920 میلیون کیلومتر 

قطر:49488 کیلومتر

طول سال (در مقایسه با زمین):164 سال

روز (در مقایسه با زمین):16 ساعت و 7 دقیقه

گاز های اصلی موجود در اتمسفر:هیدروژن،هلیوم،متان

تعداد قمر ها:8

وزن یک فرد 50 کیلویی (در مقایسه با زمین):61/5 کیلوگرم

به چه چیزی معروف است:باد هایی با سرعت 2414 کیلومتر در ساعت که در کره ی دیگری نظیر ندارد. 

قطر:51076 کیلومتر

طول سال (در مقایسه با زمین):84 سال

روز (در مقایسه با زمین):17 ساعت و 14 دقیقه

گاز های اصلی موجود در اتمسفر:هیدروژن،هلیوم،متان

تعداد قمر ها:18

وزن یک فرد 50 کیلویی (در مقایسه با زمین):46/5 کیلوگرم

به چه چیزی معروف است:به پهلو خوابیده و به جای استوا،قطب آن رو به خورشید است. 

قطر:120438 کیلومتر

طول سال (در مقایسه با زمین):29 سال و 5 ماه

روز (در مقایسه با زمین):10 ساعت و 39 دقیقه

گاز های اصلی موجود در اتمسفر:هیدروژن و هلیوم

تعداد قمر ها:حداقل 18

وزن یک فرد 50 کیلویی (در مقایسه با زمین):53/5 کیلوگرم

به چه چیزی معروف است:حلقه های رنگین یخی از بسیار باریک تا قطر یک خانه. 

قطر:142868 کیلومتر

طول سال (درمقایسه با زمین):11 سال و 11 ماه

روز (درمقایسه با زمین):9 ساعت و 56 دقیقه

گاز های اصلی موجود در اتمسفر:هیدروژن و هلیوم

تعداد قمر ها:حداقل 16

وزن یک فرد 50 کیلویی (در مقایسه با زمین):125/5 کیلوگرم

به چه چیزی معروف است:نوار های رنگین گازی،دارای رعد و برق،شفق های قطبی،لکه ی قرمز بزرگ.

قطر:6778 کیلومتر

طول سال (در مقایسه با زمین):687 روز و 23 ساعت

روز (در مقایسه با زمین):24 ساعت و 37 دقیقه

گاز های اصلی موجود در اتمسفر:کربن دی اکسید رقیق

تعداد قمر ها:2

وزن یک فرد 50 کیلویی (در مقایسه با زمین):19 کیلوگرم

به چه چیزی معروف است:وجود یخ در قطبین،دارای چهار فصل،طوفان های غبار وسیع. 

قطر:12745 کیلومتر

طول سال:365 روز و 6 ساعت

روز:یک روز (23 ساعت 56 دقیقه)

گاز های اصلی موجود در اتمسفر:نیتروژن و اکسیژن

تعداد قمر ها:1

وزن یک فرد 50 کیلویی:50 کیلوگرم

به چه چیزی معروف است:تنها سیاره ی دارای موجود زنده با هوای مطلوب و آب به صورت جامد،مایع،گاز. 

قطر:12091 کیلومتر

طول سال (در مقایسه با  زمین):224 روز و 17 ساعت

روز (در مقایسه با زمین):243 روز

گاز های اصلی موجود در اتمسفر:کربن دی اکسید غلیظ

تعداد قمر ها:0

وزن یک فرد 50 کیلویی (در مقایسه با زمین):44 کیلوگرم

به چه چیزی معروف است:به جای غرب به شرق مثل بقیه ی سیارات،در جهت شرق به غرب می چرخد.

قطر:4874 کیلومتر

طول سال (در مقایسه با زمین):88 روز

روز (در مقایسه با زمین):59 روز

گاز های اصلی موجود در اتمسفر:کمی آرگون،نئون،هلیوم

تعداد قمر ها:0 قمر

وزن یک فرد 50 کیلویی (در مقایسه با زمین):18/5 کیلوگرم

به چه چیزی معروف است:دمای سطح در روز 470 درجه ی سانتی گراد و در شب 183- درجه ی سانتی گراد.

1- فاصله ی عطارد با خورشید:58 میلیون کیلومتر.

2-فاصله ی زهره با خورشید:108 میلیون کلیومتر.

3-فاصله ی زمین با خورشید:149/5 کیلومتر.

4-فاصله ی مریخ با خورشید:227 میلیون کیلومتر.

5-فاصله ی مشتری با خورشید:778 میلیون کیلومتر.

6-فاصله ی زحل با خورشید:1428 میلیون کیلومتر.

7-فاصله ی اورانوس با خورشید:2873 میلیون کیلومتر.

8-فاصله ی نپتون با خورشید:4500 میلیون کیلومتر.

9-فاصله ی پلوتون با خورشید:5920 میلیون کیلومتر.

 زمین،سومین سیاره ی منظومه ی شمسی از لحاظ نزدیکی به خورشید و پنجمین سیاره ی منظومه ی شمسی از لحاظ بزرگی است...

زمین در مدت یک سال (365 روز) یک بار به دور خورشید می گردد و در مدت یک شبانه روز (24 ساعت) یک بار به دور خود می چرخد...

زمین یک قمر طیعی دارد که آن را ماه می نامیم.ماه در مدت 27/3 روز (یک ماه قمری) به دور زمین می گردد.

اطلاعات عددی دیگر درباره ی زمین عبارت اند از:

1-فاصله ی میانگین از خورشید:10×1/496 به توان 8،کیلومتر (یک واحد نجومی).

2-سرعت میانگین گردش به دور خورشید:29/77 کیلومتر در ثانیه.

3-سرعت چرخش به دور خود:10×7/292 رادیان در ثانیه (4000 کیلومتر در روز در ناحیه ی استوایی)

4-حجم:10×108323 به توان 6،کیلومتر مکعب.

5-حجم آبکره (هیدروسفر):10×1370 به توان 6،کیلومتر مکعب.

6-جرم:10×5/976 به توان 27،گرم.

7-جرم جو:10×5/1 به توان 21،گرم (0/00009 درصد).

8-چگالی میانگین:5/517 گرم در سانتی متر مکعب.

9-جرم آبکره:10×1/4 به توان 24،گرم (0/024 درصد).

10-گرانی در استوا:978/032 سانتی متر در مجذور ثانیه.

11-مساحت سطح زمین:10×51 به توان 6،کیلومتر مربع.

12-مساحت خشکی ها:10×149 به توان 6،کیلومتر مربع. (29 درصد)

13-مساحت آبها:10×361 به توان 6،کیلومتر مربع. (71 درصد)

14-محیط استوایی:40076 کیلومتر.

15-محیط قطبی:40009 کیلومتر.

16-شعاع (ضخامت) میانگین:6371 کیلومتر.

17-شعاع استوایی:6378 کیلومتر.

18-شعاع قطبی:6357 کیلومتر.

19-بلندترین نقطه در خشکی:8848 متر (قله ی اورست).

20-ارتفاع میانگین خشکی ها:623 متر.

21-ژرفترین نقطه در آبکره:11035 متر (گودال ماریاناس در اقیانوس آرام).

22-ژرفای میانگین آبها:3808 متر.

حجم کره ی زمین

یکی از دانشمندان آلمانی حجم کره ی زمین را به شرح زیر تشبیه کرده است:

«اگر کره ی زمین را قطعه قطعه کرده و تمام آنرا بخواهیم با یک قطار باری حمل کنیم و فرض این باشد که در هر ثانیه یک واگن از این قطار از جلوی چشم ناظری رد شود،10 میلیارد سال طول خواهد کشید تا تمام قطار از جلوی ناظر بگذرد.»

تفاوت سیارات در این است که هر کدام از مواد متفاوتی تشکیل شده اند.اگر چه همه ی آن ها به دور خورشید می گردند و نیز قسمتی از منظومه ی شمسی اند ولی ترکیب آنها با یکدیگر فرق دارد.در واقع،اطلاعات ما در مورد مواد تشکیل دهنده ی سیارات بسیار کم است و این از جمه سوالاتی است که بشر امیدوار است با سفر های اکتشافی که در حال حاضر انچام می گیرد و آنهایی که برای آینده طرح ریزی شده اند به آنها پاسخ دهد.

اجازه دهید نظری اجمالی به هر یک از سیاران داشته باشیم:

عطارد:یک دنیای کوچک سنگلاخ است که در سطح آن منتقه ی تاریکی وجود دارد و یک اتمسفر رقیق دی اکسید کربن آن را احاطه کرده است.

زهره:کره ای سفید رنگ با برخی نقاط مه دار است.این سیاره به وسیله ی لایه ای از ابر های سفید فاقد بخار آب و تشکیل شده از اسید سولفوریک فشرده پوشیده شده است.در زیر آن ابرها،اتمسفر زهره قرار دارد که قسمت عمده ی آن از گاز دی اکسید کربن که غیر قابل تنفس است تشکیل شده است.این ابرها گرمای خورشید را می گیرند و به این ترتیب دمای سطح سیاره نزدیک به 500 درجه ی سانتی گراد و آب در این سیاره کمیاب است.

مریخ:به دلیل رنگ بیابان های آن به عنوان یک سیاره ی قرمز شناخته شده است.اندازه ی آن نصف اندازه ی زمین است و یک اتمسفر رقیق از دی اکسید کربن دارد که به شکل ابر است و هیچ نشانه ای از حیات در این سیاره یافت نشده است و علت این امر شاید وجود سرمای شدید در آن جا باشد.

مشتری:کره ای زرد رنگ به نظر می رسد که نوار های رنگی از ابرهایی که به دور آن می چرخند و لکه های بزرگ قرمز رنگی بر روی آن دیده می شود.این سیاره کره ی عظیمی از گاز است که قسمت عمده ی این گاز ها را هیدروژن و هلیوم تشکیل می دهند و تراکم آن به طرف مرگز بیشتر می شود.

اورانوس:این سیاره نیز حلقه هایی به دور خود دارد اگر چه خیلی نازک تر از حلقه های زحل هستند.

نپتون:سیاره ای به رنگ سبز تیره است.

پلوتو:پلوتو کوچک ترین سیاره ی منظومه ی شمسی است که حتی کوچکتر از کره ی ماه است.این سیاره ی کوچک در مداری به دور خورشید می گردد که بعضی اوقات آن را اغلب از سیاره ی نپتون به خورشید نزدیک تر می کند.

اکتشافات فضایی توسط ماهواره ها و نیز تحقیقات به دانشمندان کمک می کنند مطالب بیشتری در مورد دیگر اجزای منظومه ی شمسی بیاموزند.